شنبه ۸ دی ۱۴۰۳
ویژگی های یک کفش طبی مناسب و خوب چیست؟ چه افرادی باید از کفی ها و کفش های طبی استفاده کنند و چگونه باید یک کفش طبی مناسب را خریداری کنیم؟
برخی از افراد به علت مشکلات زیادی که در پای خود دارند دنبال یک کفش طبی مناسب می گردند. بعضی از افراد نیز به دلیل جلوگیری از مشکلات پا در آینده به دنبال کفش های طبی هستند. انتخاب کفش طبی مناسب می تواند سلامت پاهایتان را تضمین کند و سبب بهبود برخی از بیماری های پا گردد.
برخی از کفش ها سبب ایجاد درد در پا و آسیب به پا می شوند اما می توان با استفاده از کفش مناسب این مشکلات را برطرف کرد. در همه کفش های طبی خصوصیات مشترکی وجود دارند که باید همه کفش ها این خصوصیات را دارا باشند که در این قسمت از نمناک ویژگی های یک کفش طبی خوب را برای شما آورده ایم.
افرادی که دچار ناهنجاری های متحرک مانند صافی کف پا هستند.
افرادی که دچار ناهنجاری های ثابت و درد پای همیشگی و مشکلاتی مانند خار پاشنه و التهاب کیسه زلالی زیر پاشنه هستند.
زنان بارداری که به اضافه وزن ناگهانی در طی این دوران دچار شده اند باید از این کفش ها و کفی ها استفاده کنند.
برای کودکان 7 تا 12 سال استفاده از کفی های طبی مناسب است زیرا کف پای آنها در حال شکل گیری است ، این کفی ها از تغییر شکل پا جلوگیری می کنند و باعث می شود که تا از کف پایی استاندارد بهره مند شویم.
افرادی که دچار مشکلاتی مانند قطع عضو در ناحیه پا یا قسمتی از پنجه و درد در ناحیه پا و یا بدشکلی و ناهنجاری در پا هستند.
افرادی که دچار انواع ناهنجاری های بدن و الگوهای غلط راه رفتن را دارند باید از کفش طبی برای فراهم کردن شرایط مطلوب برای ایستادن و راه رفتن و دویدن استفاده کنند.
پا ها مهم ترین قسمت های اعضای بدن و تکیه گاه بدن هستند که تمام نیروی وزن بدن به وسیله آن به زمین منتقل می شود و پس از برخورد به زمین به وسیله پا به زانو و از آنجا به مفاصل و ستون فقرات منتقل می شود . بنابراین مراقبت از پاها اهمیت زیادی دارد پس بهتر است برای حفاظت از پا ها مناسب ترین راه یعنی استفاده از کفش های طبی را انتخاب کنیم.
استحکام کفش طبی
کفش طبی باید دارای استحکام لازم باشد تا شوک وارد شده به کف پا را جذب کند . نیرویی منتقله از زمین و کف پا هنگام راه رفتن به بدن ، دو برابر وزن بدن است. این نیرو انتقال یافته به اندام 10 برابر وزن بدن در حالت دویدن می شود بنابراین کفی کفش اهمیت زیادی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و به بدن دارد.
در صورتی که کفش طبی تنگ باشد و به پاها فشار وارد نماید و خونرسانی به پا را کاهش می دهد و پا را زخم می کند . اگر کفش طبی برای پا گشاد باشد و پا درون بازی کند سبب ساییدگی و ایجاد اختلال در انتقال نیروخواهد شد. پس باید کفشتان اندازه پا باشد و فروشنده کفش گشاد یا تنگ را با راهکارهایی مانند بهبود سایز با قالب زدن یا کفی گذاشتن به شما ندهد.
کفش طبی باید سبک، ضخیم و دارای خاصیت الاستیکی برای جذب ضربه به خصوص در ناحیه پاشنه باشد و با ویژگی های کف و قوس کف پا متناسب باشد.
به هیچ وجه کفش هایی با پاشنه یا کفی از جنس چوب یا MDF نپوشید ، حتی اگر این کفش ها طبی بودند. زیرا جنس چوب و MDF (ام دی اف) سبب آزار پاشنه پا و ایجاد درد در پاشنه می شود. در حالی که کفش هایی که پاشنه و کفی هایی با خاصیت الاستیکی دارند پاشنه و کف پا را اذیت نمی کنند.
کف داخلی کفش باید قوس هایی هماهنگ با قوس های کف پا داشته باشد. هنگامی که این کفش را بپوشید باید وزن بدن به صورت متناسب بر روی تمام سطح کف آن پخش شود و سبب احساس راحتی در پا گردد. قوس طولی مهم ترین قوس کف پا است. بنابراین کف داخلی کفش در قسمت میانی و داخلی باید برجسته تر باشد.
قسمت جلویی کفش طبی باید فضای مناسبی برای انگشتان پا داشته باشد و این فضا نه آنقدر تنگ باشد که انگشتان روی هم بیفتند و فشرده شوند و نه آنقدر گشاد و باز باشد که در برابر ضربه های احتمالی مراقبت حاصل نشود. فضای خالی بین نوک انگشت شست و نوک کفش طبی باید حدود یک سانتی متر باشد تا ازوارد شدن فشار به انگشت ها هنگام راه رفتن جلوگیری شود.
کفش طبی باید از جنس چرم و انعطاف پذیری برخور دار باشد تا سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند. اکنون ، جنس های ترکیبی مختلف و با قیمت کمتری که دارای این خاصیت هستند برای رویه کفش های طبی در نظر گرفته شده است.
مهم ترین قسمت کفش طبی پنجه کفش یا Toe box است . همانطور که در بخش سلامت نمناک گفته شده است کم بودن عرض یا ارتفاع پنجه کفش سبب ایجاد بیماری های مختلفی مانند انگشت چکشی، میخچه و هالوکس والگوس می شود. انگشتان پا باید در پنجه کفش فضای کافی برای باز شدن از هم و بالا و پایین رفتن را داشته باشند. از کفش های پنجه گرد بجای کفش های نوک تیز استفاده کنید.
کفش طبی با کفی Insole قابل تعویض بخرید زیرا با عوض کردن کفی، می توان به کم و زیاد کردن اندازه و حجم کفش پرداخت شما می توانید در صورت ورم کردن پا، جا برای پا با عوض کردن کفی باز کنید و یا در صورت مشکلات به وجود آمده در پا کفی ساده را با کفی های درمانی جایگزین کنید. هنگامی که پا عرق می کند و کفش نمناک می شود، برای جلوگیری از ابتلا پا به بیماری های قارچی در اثر رطوبت می توان کفی کفش را عوض کرد.
پشتی کفش Heel counter قسمتی از کفش است که در پشت پاشنه پا می باشد. پشتی کفش باید سفت و محکم باشد. هنگام خرید پشتی کفش را با شست خود فشار دهید. اگرپشتی کفش فرو نرفت، پشتی محکم است.
از قسمت های مهم کفش پاشنه کفش است. بدون پاشنه و یا پاشنه بلندبودن کفش هر دو برای پا مضر است . اندازه پاشنه معمولی کفش باید 1.5 تا 4 سانتیمتر باشد.
کف بیرونی کفش باید گوژ باشد طوری که دو انتهای کفش بالاتر از وسط کفش قرار گیرد. راه رفتن با چنین کفشی راحت است و هنگام برخورد پاشنه به زمین و هنگام بلند شدن پنجه از زمین، به کف پا و مچ پا آسیب وارد نمی کند.
سطح داخلی کفش طبی باید یکنواخت باشد و با دست کشیدن می توانیم متوجه یکنواختی و قوس های نرمی در درون کفش وجود دارد ، شویم. این کفش ها هنگام راه رفتن بر روی پوست فشار کمتری وارد می کنند.
جنس رویی کفش باید به گونه ای باشد که سبب تهویه داخل کفش و عرق نکردن پا گردد.
یقه کفش در اطراف مچ پا است و زبانی کفش برگه ای در زیر بندهای کفش است . این قسمت های کفش باید پد ها و بالشتک های نرمی برای جلوگیری از وارد شدن فشاربه پوست داشته باشند.
رویه های کفش های طبی کودکان و نوجوانان باید چرمی دارای انعطاف پذیری متوسط باشد و زیاد خشک و نرم نباشند .
کفش های طبی کودکان باید دارای بند یا چسب باشد تا به علت پوشیدن های زیاد و گرمای داخل آن ، تغییر شکل نیابد و بتوان با دیواره های آن ها را با تنظیم بندها مستحکم کرد.
برای جلوگیری از فشرده کردن انگشتان پا پنجه کفش های طبی کودکان و نوجوانان باید پهن باشد زیرا استفاده از کفش تنگ در کودکی باعث تغییر حالت و ایجاد قوس کف پا می شود.
برای جلوگیری از انحراف پاشنه به داخل و خارج پاشنه های کفش های طبی کودکان و نوجوانان باید دو لایه و قوام دار باشد زیرا پاشنه اندام های تحتانی را تغییر می دهد .
کف کفش در کفش های طبی کودکان و نوجوانان باید انعطاف پذیری و ضربه گیری داشته باشد زیرا در کف های خشک ضربه های وارده به مفاصل و ستون فقرات وارد می شود.
