"ملاقات بانوی سالخورده" از جمیله شیخی تا پانته پناهی ها

روایتی از یک نمایش در اجراهای مختلف؛

"ملاقات بانوی سالخورده" از جمیله شیخی تا پانته پناهی ها

هوشنگ گل مکانی در صفحه شخصی خود تعریفی از اجراهای مختلف یک نمایش با عنوان "ملاقات بانوی سالخورده"کرد.

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا؛ هوشنگ گلمکانی در صفحه اینستاگرام خود در یک دلنوشته از اجرای نمایش "ملاقات بانوی سالخورده" چنین گفت:

از اولین اجرای «ملاقات بانوی سالخورده» که دیدم، چهل‌و هفت سال می‌گذرد؛ زمستان پنجاه‌ویک، به کارگردانی حمید سمندریان در تالار مولوی. در آن تالار دانشجویی، اجرا هم تقریبا دانشجویی بود و بجز چند نفر، بقیه بازیگران دانشجویان تئاتر دانشکده هنرهای زیبا بودند. نقش کلر زاخاناسیان را ابتدا جمیله شیخی بازی می‌کرد که بعد جایش را به آذر فخر داد. اکبر زنجانپور نقش آلفرد ایل را بازی می‌کرد و غلامحسین لطفی نقش شهردار. این اولین نمایش جدی هنری بود که در زندگی می‌دیدم. بازیگرانی اغلب سیاه‌پوش بر آن صحنه کوچک با ابزاری اندک و ساده، که به‌خصوص نحوه نمایش راه رفتن بازیگران بر صحنه برایم تازگی داشت.

سی‌وپنج سال بعد در سال هشتاد و شش، سمندریان یک بار دیگر این نمایش‌نامه مورد علاقه‌اش (از نویسنده مورد علاقه‌اش فریدریش دورنمات) را بر صحنه تئاتر شهر آورد، این بار با معیارهای تئاتر حرفه‌ای، نه دانشجویی. گوهر خیراندیش کلر زاخاناسیان بود، پیام دهکردی آلفرد ایل و میرطاهر مظلومی شهردار. اجرایی باصلابت که از آن بیش از همه سیگار کشیدن آلفرد در صحنه آخر پیش از اجرای «حکم مرگ» به یادم مانده. چند دقیقه در سکوت مطلق، همه منتظر ماندند تا آلفرد سیگار آخر را هم بکشد تا بعد، چک اهدایی کلر انتقامجو، گوارای وجود مردم شهر شود.

و حالا اجرای پارسا پیروزفر از این نمایش‌نامه پرقدرت و عمیق بر همان صحنه. دیشب در شب ماقبل آخر این اجرای محکم و موفق، سالن اصلی تئاتر شهر جای خالی نداشت و اجرای دومی هم در راه بود. سکوت مطلق برای غرق شدن در این درام حیرت‌انگیز. پانته‌آ پناهی‌ها در نقش کلر زاخاناسیان، رضا بهبودی آلفرد ایل و سیاوش چراغی‌پور شهردار. چهل‌وهفت سال بعد، باز هم نمایشی سهمگین از نمایش‌نامه‌ای جاودان درباره یک موقعیت مهیب.