درباره تاریخ تمدن ویل دورانت

درباره تاریخ تمدن ویل دورانت

ماجرای نگارش تاریخ تمدن ویل دورانت، ماجرایی جالب و آموزنده است.

ویل دورانت و آریل دورانت، با نگارش کتابهایی مانند داستان فلسفه و کتاب کاخ‌های فلسفه (که بعداً به دلایلی تصمیم گرفتند نام آن را به لذات فلسفه تغییر دهند) درآمد اولیه‌ای پیدا کردند که به عنوان نطفه‌ی اولیه‌ی تولد مجموعه تاریخ تمدن مورد استفاده قرار گرفت.

بعد از آن، با انتشار هر کتاب، هزینه‌ی مطالعه و تحقیق و سفرهای مربوط به کتاب بعدی را تامین می‌کردند و به این شکل، پروژه‌ای بزرگ انجام شد. کاری که به نظر، فراتر از توانایی دو نفر (حتی با وجود صرف تمام عمر بر روی آن) است.

کسانی که در زمان زنده بودن ویل دورانت و آریل، کتابی مثل مشرق زمین گاهواره‌ی تمدن را خریده‌اند، با کسانی مثل من و شما که امروز آن کتاب یا کتابها را می‌خریم، تفاوتی مهم دارند. آنها به نوعی خالق آن مجموعه هستند و ما مصرف کننده‌ی آن.

نمی‌دانم چه اسمی باید برای این شیوه از مشارکت گذاشت.

در ادبیات جدید،‌ اصطلاح Crowdsourcing و Collaboration برای پروژه‌هایی مثل ویکی پدیا که با همکاری فکری عده‌ای زیاد (و سهم کوچک هر کدام از آنها) ایجاد می‌شوند به کار می‌رود.

اصطلاحی مانند Crowdfunding هم به معنای جمع کردن پول از طریق عده‌ی زیادی از افراد که هر یک سهمی بسیار کوچک دارند اما برایند تلاش آنها بسیار بزرگ است به کار گرفته می‌شود. به عبارتی این کار، شکلی از تامین مالی است که در بستر تکنولوژی تسهیل شده است و گاهی به این نوع شیوه‌ها، Alternative Finance هم گفته می‌شود.

هر وقت با خودم فکر می‌کنم و حرف میزنم، در تحلیل حرکتهایی مثل کار بزرگ تاریخ تمدن، نمی‌توانم اسم Crowdfunding را برای آن به کار ببرم.

برای خودم دلایل زیادی دارم.

از جمله اینکه با وجودی که از لحاظ تعریف تئوریک، به هر نوع کار خیریه که شامل گردآوری کمک مالی است، می‌توان Crowdfunding گفت، اما در ادبیات رایج تکنولوژی و عموم نوشته‌ها و کتابها، دیده‌ام که معمولاً در Crowdfunding کسانی که در تامین مالی مشارکت می‌کنند، به نوعی سهم مادی نیز دریافت می‌کنند و هنوز برای مواردی که سهم مادی مشخص تعریف نمی‌شود، همچنان استفاده از واژه‌ی Charity راحت‌تر و پذیرفته شده‌تر است.

به همین دلیل،‌ در ادبیات ذهنی خودم، به پروژه‌ی ویل و آریل، Crowdfounding (بنیان گذاری مشترک) می‌گویم. Found به معنای بنیان گذاری را می‌توان در این ترکیب بهتر فهمید.

پی نوشت یک: اگر فرصت داشتید، مطمئن باشید از خواندن مجموعه‌ تاریخ تمدن هرگز پشیمان نخواهید شد. اما به نظرم دو کتاب درس‌هایی از تاریخ و دو زندگینامه را (حتی اگر اقبال خواندن کتاب تاریخ تمدن را ندارید) از دست ندهید.

همیشه وقتی می‌خواهم به عزیزترین دوستانم کتاب هدیه دهم، این دو کتاب برایم جزو گزینه‌ها هستند.

پی نوشت دو: اگر چند دقیقه فرصت دارید، پیشنهاد می‌کند چند سطر از نوشته‌های ویل دورانت و آریل دورانت تحت عنوان زندگی در نهایت پیروز می‌شود را بخوانید (از مجموعه پاراگراف های ارزشمند انتخاب شده توسط متمم).

قسمتی از کتاب لذات فلسفه هم با عنوان سرنوشت تمدن، ارزش خواندن و فکر کردن دارد.