همه چیز در مورد طراحی لباس عروس

گذری بر طراحی لباس عروس در طی تاریخ

طراحی لباس عروس به صورت لباس سفید به خاندان سلطنتی دوره ویکتوریا باز می گردد. تا پیش از این دوره عروس ها در زمان ازدواج بهترین لباس خود را به تن می کرد. رنگ و جنس پارچه لباس عروس نسبت به موقعیت اجتماعی عروس متفاوت بود.

لباس عروس از گذشته تا کنون

با اینکه رنگ و مدل لباس عروس در طول تاریخ تغییرات زیادی داشته ولی یک چیز در تمامی لباس عروس های تاریخ مشترک است. اینکه همیشه عروس در روز عروسی بهترین لباس ممکن را به تن می کرد. خاندان سلطنتی، اشراف و افراد متعلق به طبقه بالای اجتماع همیشه بدون هیچ محدودیتی نسبت به مبلغ، براساس بالاترین مد، لباس عروس خود را تدارک می دیدند. افراد متعلق به طبقات پایینتر اجتماع نیز به ازدواج، به چشم مهمترین روز زندگی می نگریستند و متناسب با بودجه خود سعی می کردند بهترین لباس عروس رو تهیه کنند.

لباس عروس در تاریخ باستان

در دوران باستان اساس بسیاری از ازدواج ها به جای عشق و یکی شدن طرفین، اتحاد اقتصادی خانواده ها بود هر چند در آن زمان هم عروس ها لباس عروس رنگ روشن را بعنوان نمادی از شادی و فرخندگی روز ازدواج انتخاب کردند.

لباس عروس در قرون وسطی

در زمان قرون وسطی نیز همچنان به ازدواج به دیده اتحادی بین دو خانواده نگریسته میشد. این اتحاد اغلب بین دو خانواده، دو کسب و کار یا حتی بین دو کشور شکل می گیرفت. مراسم ازدواج بیشتر به دلیل تدابیر سیاسی انجام میشد تا ابراز عشق و علاقه. در آن زمان طراحی لباس عروس باید به گونه ای انجام میشد که نشان دهنده بالاترین حد اعتبار و محبوبیت برای خانواده عروس باشد، چون عروس در روز عروسی نماینده خانواده اش محسوب میشد پس باید لباس عروس به بهترین و موقرترین شکل ممکن طراحی میشد.

عروس های قرون وسطایی که دارای موقعیت خاص اجتماعی بودند لباس عروس های رنگارنگ که از بهترین و گران ترین پارچه دوخته شده و با زیباترین سنگ های قیمتی تزئین شده بود را بر تن می کردند. معمول ترین پارچه هایی که در طراحی لباس عروس بکار برده میشد خز، مخمل و ابریشم بود. افراد متعلق به طبقات اجتماعی پایین تر در قرون وسطی در طراحی لباس عروس از پارچه های گران قیمت استفاده نمی کردند ولی به بهترین نحو ممکن لباس هایی تهیه می کردند که کپی لباس عروس اشراف و بزرگان جامعه بود.

طراحی لباس عروس در گذر زمان

با گذشت زمان عروس ها همچنان به پوشیدن لباس عروس درخور موقعیت اجتماعیشان ادامه دادند. همیشه ثروتمندان جامعه که توان خرید بهترین پارچه ها و تزئینات لباس را دارا بودند، در بالاترین سطح مد لباس عروس قرار داشتند. تا زمان ویکتوریا معمولاً عروس های طبقات عادی مردم لباس جدیدی بعنوان لباس عروس تهیه نمی کردند بلکه از میان لباس هایی که داشتند زیباترین و بهترین را انتخاب و در روز عروسی تن می کردند و عروس های فقیر لباس کلیسا را در روز عروسی می پوشیدند.

میزان مواد و پارچه بکار رفته در لباس عروس نماینده موقعیت اجتماعی عروس بود. بعنوان مثال هر چه آستین های لباس عروس پف دار تر و دنباله لباس بلندتر بود نشان از ثروتمندی و درجه بالای اجتماعی خانواده عروس داشت.

لباس عروس سفید

در سال 1840 ملکه ویکتوریا با پرنس آلبرت از ساکس ازدواج کرد و در روز عروسی لباس عروس سفید بر تن کرد. در آن سال ها نماد پاکی رنگ آبی بود نه سفید. در واقع به همین دلیل بود که بسیاری از زنان برای لباس عروسشان رنگ آبی را در نظر می گرفتند. در آن سال ها رنگ سفید نماد ثروت به شمار می آمد.

از آنجایی که معمولاً رنگ سفید بعنوان لباس عروس انتخاب نمی شد، لباس ملکه ویکتوریا برای همه کاملاً غافلگیر کننده بود. البته نه یک غافلگیری ناخوشایند. به همین دلیل بود که پس از آن زنان طبقه بالای اجتماع در اروپا و آمریکا شروع به پوشیدن لباس عروس سفید کردند. با اینحال هنوز هم برخی از زنان تصمیم می گیرند رنگ دیگری را برای لباس عروسیشان انتخاب کنند، ولی پرطرفدارترین و عمومی ترین رنگ برای لباس عروس، رنگ سفید است.

سیر تکاملی لباس عروس

با گذشت سال ها و بوجود آمدن انقلاب اقتصادی، خرید لباس عروس جدید برای روز عروسی برای بسیاری از عروس ها از طبقات عادی جامعه ممکن شد و رنگ سفید رنگ منتخب اکثر عروس ها بود. طراحی لباس عروس در آن دوره بر اساس روش ها و سبک های آن دوران صورت می گرفت و این سنت تا یک قرن بعد هم همچنان بر جای خود باقی است. در واقع امروزه کمتر عروسی پیدا می شود که رنگی غیر از سفید را برای لباس عروسش انتخاب کند.

در دوران جنگ جهانی دوم بسیاری از عروس ها احساس می کردند پوشیدن لباس عروس سفید برای مراسم ازدواج نامناسب بوده و به نوعی اسراف است، بنابراین لباس مخصوص کلیسا یا یکی از لباس های زیبایی که داشتند را برای این مراسم بر تن می کردند.

پس از پایان جنگ یک دوره دیگر در طراحی لباس عروس آغاز شد. لباس عروس سفید رسماً مد شد. لباس هایی با رنگ سایه های سفید مانند کرم، سفید عاجی، عسلی و... نیز همگی در طراحی لباس عروس مورد پسند مردم واقع شدند. رنگ های روشن مانند آبی، سبز، صورتی و... برای استفاده بعنوان لباس عروس محبوبیت خود را از دست دادند. پوشیدن لباس سیاه در روز ازدواج نیز نماد بدیمنی نامیده شد.