دریاچه ولشت؛ بهشت گمشده مرزن آباد

زندگی شهری با همه آلودگی‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات كوچک و بزرگی كه دارد، لحظاتی را پیش می‌آورد که با تمام وجود احساس خستگی می‌کنیم. به همین دلیل، در اولین فرصت بار و بندیل‌مان را جمع می‌کنیم و به نزدیک‌ترین تفرجگاه پناه می‌بریم؛ همان‌جایی که هنوز در دام ساخت‌وسازهای بی‌رویه شهری اسیر نشده و می‌توان چند ساعتی را در دل طبیعت به دور از سروصدا و دود و استرس سپری کرد. دریاچه ولشت یکی از این تفرجگاه های دنج و آرامش‌بخش است که در ادامه بیشتر با آن آشنا می‌شوید.

به بیرون از شهر می‌رویم که اجازه ندهیم شلوغی زندگی شهری ملول و سرخورده و ناخوش‌احوال‌مان کند. در چنين مواقعی موبایل‌مان را در دست می‌گيريم و نزديک‌ترين نقاط گردشگری را جست‌وجو می‌كنيم تا شاید چیزی بخوانیم یا عکسی ببینیم که حس کنجکاوی‌مان را تحریک کند و راهیِ آنجا شویم. گاهی نیز از دوستان و آشنايان سراغ بكرترين جایی را كه به‌تازگی تجربه حضور در آن را داشته‌اند و به‌خوبی از زيروبم آن آگاه هستند، می‌گيريم و می‌خواهيم كه راهنمايی‌مان كنند. بعد هم با توجه به شرايط جوی، وسايل موردنياز را جمع‌آوری كرده و راهی می‌شويم.

محتوای اين صفحه می‌كوشد تا راهنمای شما برای انتخاب یک مکان مناسب گردشگری باشد. اين‌بار سری به درياچه وِلشت به‌عنوان بهشت گمشده مرزن‌آبادی‌ها زده‌ايم و اطلاعات كاملی را از آنچه بايد برای یک‌روز تفريح در آنجا بدانید، برايتان فراهم كرده‌ايم.

درياچه ولشت؛ یک ميراث فرهنگی

درياچه ولشت يكی از آثار طبيعی ايران است كه در مهر سال ۱۳۸۸ به‌عنوان هفتادویکمین اثر طبیعی ملی، در فهرست آثار ميراث فرهنگی‌مان ثبت شد. اين درياچه در شمال شرقی كلاردشت و ۲۵ كيلومتری جاده چالوس، یعنی نزديک به شهر مرزن‌آباد، قرار دارد.

به دليل قرار گرفتن درياچه در ضلع شرقی كلاردشت، (ازآنجاكه كلاردشت به شهر اكسيژن ايران مشهور است) طبيعت آن آب وهوای فوق‌العاده‌ای دارد. آب درياچه از بارش‌های جوی و چشمه‌هايی كه كف درياچه وجود دارد، تأمين می‌شود. به همين دليل، در فصول مختلف سال عمق آب متغير است، اما در هیچ ماهی از سال این دریاچه کم‌آب و خشک نمی‌شود. بیشترین عمق آب در قسمت میانی دریاچه تقریبا به ۲۲ متر می‌رسد و حاشیه دریاچه عمق تقریبی ۹ متری دارد که آبتنی را برای گردشگران شناگر آسان‌تر می‌کند.

تا پيش از اينكه ميراث فرهنگی نگاه ويژه‌ای به درياچه ولشت داشته باشد، معدود افرادی برای گشت‌و‌گذار در طبيعت، به آن مراجعه می‌كردند که آن هم، افراد محلی بودند که طبق غریزه برای گذران اوقات فراغت روانه مراتع سرسبز می‌شدند. حتی به جرئت می‌توان گفت تا یک‌دهه قبل، خيلی‌ها حتی نام اين درياچه را نيز نشنيده بودند، اما بعد از ثبت تاريخی درياچه، همه‌چيز تغيير كرد.

حالا آن‌طور كه محلی‌های ساكن ابتدای جاده منتهی به درياچه می‌گويند: «از هر ۱۰ مسافری كه راه جاده چالوس را در پيش گرفته‌اند و می‌خواهند يک روز را دور از هیاهو و فضای ساختگی شهری بگذرانند، راه يک نفرشان به درياچه ختم می‌شود؛ دریاچه‌ای که تا دیروز خیلی‌ها آن را ندیده بودند و این روزها تصویرش را در شبکه‌های مجازی زیاد می‌بینیم.»

بزن بريم ولشت

اگر مبدأ سفر به درياچه را تهران فرض كنيم، فاصله بين تهران تا درياچه ولشت، حدودا ۱۶۹ كيلومتر است. اگر به‌طور ميانگين با سرعت ۶۰ كيلومتر در ساعت برانيم، برای رسيدن به درياچه كمتر از ۳ ساعت در راه خواهيم بود که صرف این زمان برای سفری یک روزه فوق‌العاده است، اما با احتساب ترافیک هميشگی جاده كرج و جاده خاكی منتهی به درياچه كه از ميانه مسير مرزن‌آباد برای رسيدن به درياچه در پيش می‌گيريم، كمی كار سخت و زمان سفر از زمان پيش‌بينی شده ما، يک ساعت بيشتر می‌شود.

۱۰ كيلومتر از اين مسير همان جاده خاکی است كه تا دل درياچه پيش می‌رود. اقدامات چندانی برای هموارسازی مسير و جاده‌سازی در اين بخش انجام نشده است. جاده كاملا سنگلاخی و خاكی است و همين راندن را برای راننده‌ها، به‌ويژه برای مسافرانی كه برای اولين‌بار وارد اين محدوده شده‌اند، سخت مي‌كند. بنابراين اين ۱۰ كيلومتر با سرعت بسيار كم و با احتياط طی می‌شود و در تاريكی هوا بيش از یک ساعت طول می‌كشد. اگر جزو آن دسته از افراد هستید که در مسیر سفر از تماشای طبیعت لذت می‌برید و قصدتان فقط رسیدن به مقصد نیست، از جاده منتهی به دریاچه بی‌نهایت لذت خواهید برد.

راه‌های دسترسی به دریاچه ولشت

درياچه ولشت يكی از گزينه‌های هميشگی تورهای گردشگری یک‌روزه است. بنابراين اگر جزو علاقه‌مندان به گردشگری با تورهای تفريحی هستيد، به‌راحتی می‌توانيد دو روز قبل از زمان سفر با یکی از تورليدرها تماس بگيريد و در صورت خالی بودن ظرفيت، در تور ثبت‌نام كنيد. البته اگر روزی كه قصد سفر داريد، تعطيل است، بهتر است حداقل ۵ روز قبل از زمان موردنظرتان با آنها تماس بگيريد.

اگر می‌خواهيد با اتومبيل شخصی‌تان راهی ولشت شويد، اتوبان تهران_كرج را انتخاب كنيد و به‌محض رسيدن به بريدگی جاده چالوس تغيير مسير دهيد. بعد از آن در جاده چالوس تا رسيدن به تابلو مرزن‌آباد برانيد. كمی مانده به مرزن‌آباد، سمت راست‌تان یک جاده فرعی می‌بينيد كه شما را به درياچه می‌رساند.

چنانچه قصد سفر با اتوبوس‌های بين‌شهری را داريد، بليط تهران_چالوس را تهيه كنيد. از راننده اتوبوس بخواهيد شما را ابتدای مرزن‌آباد پياده كند. از مغازه‌های سمت راست جاده بخواهيد شماره آژانس يا تاكسی‌های تلفنی آن محدوده را در اختيارتان بگذارند. بسياری از ساكنان محلی آن محدوده شماره‌شان را به مغازه‌داران داده‌اند تا در صورت نياز و وجود مسافر با آنها تماس بگيرند. در این صورت خیال‌تان راحت است که به‌محض پیاده شدن از اتوبوس یک اتومبیل منتظرتان است که شما را به مقصد برساند.

پيشنهاد می‌كنيم برای بازديد از درياچه ولشت خودتان را برای چند ساعتی مجهز كنيد. ازآنجاكه شنا و آبتنی در درياچه (البته با رعایت احتیاط) ممنوع نیست، اگر اهل آبتنی در درياچه هستيد، بهتر است چند دست لباس همراه داشته باشيد.

اردک‌ماهی، مار آبی و قورباغه از جمله آبزیان دریاچه هستند. به دلیل وجود چند نوع ماهی پرطرفدار، درياچه ولشت يکی از مکان‌های ماهيگيری برای روستایی‌های پايين درياچه و ساكنان مرزن‌آباد محسوب می‌شود. آنها به‌محض روشن شدن هوا قلاب ماهیگیری و سطل طعمه‌هایشان را برمی‌دارند و راهی دریاچه می‌شوند. شما هم اگر علاقه‌مند به ماهيگيری هستيد، حتما با خودتان قلاب ماهيگيری و طعمه ماهی ببريد.

رستوران و كافی‌شاپ موجود در محوطه حفاظت‌شده درياچه تا ساعت ۲۲ آماده خدمت‌رسانی به بازديدكنندگان درياچه هستند، ولی از ساعت ۲۲ تا ۱۰ صبح فردا تعطيل هستند. ازآنجاكه روشن كردن آتش در اطراف درياچه اشكالی ندارد، می‌توانيد غذای نيمه‌آماده‌ای را كه در طول مسير و با توجه به گرمای هوا فاسد نمی‌شود، همراه‌تان ببريد.

چنانچه قصد ماندن در درياچه را داريد، همراه داشتن چادرمسافرتی، پتو (شب‌ها هوای درياچه بسیار سرد می‌شود)، سايه‌بان، كفش راحت و مناسب برای راه رفتن روی زمين سنگلاخی، كلاه آفتابگير، كرم ضدآفتاب و پاور بانك ضروری است.

ولشت، درياچه‌ای بر فراز ابرها

هوا كه ابری می‌شود، درياچه و دشت‌های اطراف آن بالای ابرها هستند. وقتی از روستا به سمت درياچه می‌آييم، گویی ابرها كمی پرده‌شان را كنار می‌زنند تا نيم‌نگاهی به درياچه بيندازيم. همه‌چيزِ اينجا مثل خواب می‌ماند. عصرها كه هوا كمی ابری و به‌دليل تبخير آب درياچه، قطره‌های شبنم در هوا پراكنده می‌شود، رنگين‌كمان زيبايی روی درياچه پل می‌زند كه نمی‌توان چشم از آن برداشت.

محال است این‌همه زیبایی را ببینید و دوربین به دست نشوید. همه‌چیز گویای این است که محلی‌ها حق دارند، درياچه را بهشت گمشده بنامند. برای ما كه از دودو‌دَم و سروصدای شهر فرار كرده‌ايم تا یک‌روز آرام و پاک در طبيعت داشته باشيم، اينجا كم از بهشت ندارد؛ اينجا خود بهشت است.

اگر صبح زود بياييد و تابش آفتاب روی پولک ماهی‌ها را تماشا كنيد، ديگر هيچ‌چيزی نمی‌تواند مجبورتان كند كه عصر راه برگشت را در پيش بگيريد. به همين دليل بهتر است برای يک شب هم که شده اقامت در جوار درياچه را تجربه كنيد تا ساعت ۶ صبح را ببينيد. سكوت درياچه، صدای پرندگان، صدای اسب‌های خانه روستايی آن سوی درياچه و…؛ همه‌چيز حال‌تان را تا مدت‌ها خوب می‌كند. بی‌شک ولشت بهشت گمشده است كه در اين روزهای داغ، خودش را به ما نشان داده تا حال‌مان را خوب كند.

ماندن در شب، کنار دریاچه ولشت

كمی پايين‌تر از درياچه، در ميانه جاده خاکی، مسافرخانه كوچکی وجود دارد كه می‌توانيد شب را در آنجا سپری كنيد، اما اگر دل‌تان می‌خواهد شب را در طبيعت بگذرانيد، می‌توانيد كنار درياچه چادر بزنيد و خيال‌تان راحت باشد كه هيچ خطری شما را تهديد نمی‌كند.

چند سالی می‌شود كه استانداری مرزن‌آباد برای درياچه، كيوسک نگهبانی ۲۴ ساعته مستقر كرده است. برای عبور از نگهبانی، هر اتومبيلِ شخصی بايد مبلغ ۸ هزار تومان بپردازد كه برای یک منطقه حفاظت‌شده نرخ مناسب و ایده‌آلی به‌نظر می‌رسد.

همچنين از ابتدای امسال، با افزايش امكانات اطراف درياچه، از جمله تجهيز اطراف درياچه به رستوران، كافی شاپ، سوپرماركت كوچک ويژه فروش نوشيدنی و تنقلات، تجهيز و توسعه سرويس بهداشتی، آلاچيق، نمازخانه و… اقامت در اطراف درياچه آسان‌تر شده است. در کل، همه‌چیز برای لذت بردن از طبیعت و نفس‌تازه‌کردن فراهم است. تنها کافی است تصمیم بگیرید و راهی شوید.