چهار‌شنبه ۵ دی ۱۴۰۳
اگر می خواهید با یک اتومبیل خاص موجود در کشورمان آشنا شوید مطالعه این مطلب را از دست ندهید
مجله ماشین- مقداد صادقی / مجموعه ای منظم از فلزات در ابعاد بزرگ که مونتاژ شدهاند. این مسئله زمانی بیشتر به چشم می آید که شورلت ایمپالا را در کنار خودروهای وطنی در خیابان میبینیم. به ما نزدیکتر میشود. صدای مهیبی که از پیشرانه 8 سیلندر 5000 سیسی آن خارج می شود، پیشاپیش حضورش را اعلام کرده است.
بدنه بزرگ این شورلت، در اولین نگاه همانند حجمی مستطیل شکل با خمیدگیهای ملایم به نظر می رسد. تمامی خطوط بدنه سعی دارند اتومبیل را بزرگتر از آن چه هست نشان دهند و در این مورد، طراحان آن زمان کاملاً موفق بودهاند. چراغهای جلو گرد بوده و به شکل دو گانه در دو سوی خودرو قرار گرفتهاند که خطی برجسته آنها را از هم جدا میسازد. جلوپنجره فلزی است و با خطوط افقی و باریکتر از مجموعه چراغها، عرض زیاد اتومبیل را باز هم بیشتر جلوه میدهد. به علاوه در مرکز، پیش آمده بوده و با حالتی زاویه دار نوعی حس حرکت را در ذهن تداعی میکند.
نگاه را کمی پائین میآوریم. مجموعه پلاک و چراغهای راهنما درون قابی کشیده و یک تکه قرار گرفتهاند که از شبکهای چهار گوش تشکیل شده است. سپر جلو در دو سو، به دو قطعه کاملاً کلاسیک عمودی می رسد که در اتومبیلهای امروزی به جهت نیاز به نوردهی وسیعتر جاده و همینطور چراغهایی که از درون به طرفین گردش میکنند، به خاطرات پیوستهاند.
پیشانی اتومبیل بلندتر از قسمت تحتانی سپر است. خطوط روی درپوش موتور توسط نوارهایی از جنس کروم کاملاً برجسته شدهاند که از ابتکارات مالک هستند، علاوه بر اینها، دو پروژکتور گرد که پشت هر یک نیمکرهای کاملاً براق فلزی قرار گرفته، روی آن نصب شده است. به نمای جانبی اتومبیل نگاهی میاندازیم، از آن جایی که سقف اتومبیل را باز کردهایم، زوایای اتومبیل بیشتر به چشم میآیند. بدنه کشیده این ایمپالا، دارای خمهایی ملایم است که در نزدیکی صندوق بار با شیب تندتری به پائین کشیده شدهاند.
تایرهای دور سفید آن با ابعاد 14R75/205 به همراه قالپاقهایی فلزی به صورت نیمه مخفی در عضلات بدنه جای گرفتهاند. در نمای عقب بیننده شاهد 6 چراغ قرمز رنگ خواهد بود که در قابی یک تکه از فلز قرار گرفتهاند. مجموعه سپر و چراغهای عقب تا حد امکان نزدیک به زمین در نظر گرفته شدهاند که خاص اتومبیلهای جنرال موتورز در دهههای 60 و 70 بوده است.
رنگ این شورلت زرد قناری بوده که مالک برای رسیدن به این کیفیت و خلوص، در 3 مرحله اقدام به رنگ آمیزی بدنه خودرو کرده است. در نهایت این اتومبیل با دارا بودن طول 5453، عرض 2022 و ارتفاع 1376 میلیمتر (1417 میلیمتر در حالت استاندارد)، آن قدر بزرگ و کوتاه بود که در حین توقفی چند دقیقهای پشت چراغ قرمز، با وجود ایستادن یک دستگاه پورشه پانامرا و یک دستگاه مرسدس CLS جدید در دو سوی اتومبیل، باز هم جلب توجه می کرد.
نوبت به ارزیابی کابین و فضای داخلی میرسد. در عضلانی ایمپالا را باز میکنیم. همه چیز به جز چند مورد، در حالت استاندارد مشاهده میشود. اولین موردی که نظرم را جلب میکند فرم چیدمان ادوات روی در خودرو از درون کابین است. تمامی سطح در از چرم مرغوب مشکی پوشیده شده است. نحوه عملکرد دستگیره در از داخل نیز در نوع خود جالب است، سیستمی که برای این قسمت در نظر گرفته شده شامل قطعهای فلزی و جلا خورده بوده که با کشیده شدن به سمت بالا توسط دست، موجب باز شدن در خودرو میگردد.
دو اهرم گردان نیز در قاب در مشاهده میشوند، که یکی بلندتر و برای بالا و پائین بردن شیشه جانبی و دیگری کوتاهتر و برای چرخاندن شیشه مثلثی است. زیبایی کار طراحان این جا مشخص میشود که با رسیدن هر دو اهرم به انتهای چرخش، در یک زاویه یکسان قرار میگیرند. از دیگر متعلقات در، قسمتی چرمی است که برای قرار دادن اشیای کوچک کاربرد دارد.
تمامی صندلیها از چرم پوشیده شدهاند. صندلیهای ایمپالا در حالت استاندارد، نیمکتی و پیوسته هستند. همین خصیصه موجب معرفی شدن ایمپالا به عنوان کوپهای 6 نفره در آن سالها شده بود. اما مالک اقدام به تفکیک صندلیهای جلو و تعبیه کنسولی هماهنگ با طراحی داخلی کرده که بسیار خوب از کار در آمده و ایراد چندانی از آن نمی توان گرفت. داشبورد اتومبیل یک تکه بوده و فرمانی سه شاخه با پوشش چرم را در خود جای داده است. دسته دنده نیز در کنار فرمان قرار دارد. صفحه نمایشگرهای پشت فرمان شامل سه بخش اصلی: نشانگر سرعت به شکل افقی بر حسب کیلومتر، نشانگر میزان سوخت ونهایتاً دمای موتور میشود.
کابین این شورلت بسیار وسیع است و با برداشتن سقف، احساس فوق العادهای به راننده و سرنشینان دست میدهد و تفاوت سواری یک کلاسیک و اتومبیل مدرن از زمین تا آسمان بوده و شیشه جلو کاملاً عریض و کوتاه در نظر گرفته شده است.
جنرال موتورز در آن سالها، در زمینه حجم و تنوع پیشرانه کاملاً سخاوتمندانه عمل میکرد. موتورهایی که روی نسل چهارم ایمپالا سوار میشد، شامل 10 موتور قدرتمند بود اما در اتومبیل مورد بررسی ما از پیشرانهای استفاده شده که صرفاً برای سال 1968 تدارک دیده شده بود، تا این ایمپالا باز هم خاصتر شود. این پیشرانه V8 با حجم 03/5 لیتر با دارا بودن 2 سوپاپ به ازای هر سیلندر از نوع بلوک کوچک بوده، قدرت و گشتاور به ترتیب 200 اسببخار در 4600 rpm و 300 پوند فوت در 2400 rpm را از خود خارج میسازد. در شتابگیریها، پیشرانه کاملاً سرحال احساس میشود و به جهت بر خورداری از گشتاور مطلوب و وزن مناسب خودرو (1640 کیلو گرم)،این شورلت تعداد کثیری از اتومبیلهای خیابان را مغلوب میسازد.
در این اتومبیل، سر سیلندر و بلوک سیلندر از جنس چدن هستند، پیشرانه از یک محور بادامک در مرکز قسمت V شکل بهره میبرد و مجهز به کاربراتور یگانه روچستر از نوع دو دهنه بوده، همچنین پیشرانه از نوع آب خنک است.
قدرت پیشرانه توسط گیربکس اتوماتیک 3 سرعته با رزرو، به چرخهای عقب منتقل میشود. تعلیق جلو، مستقل جناغی است که شامل فنرهای پیچشی، آنتی رل بار و دامپرهای تلسکوپی میشود. همچنین تعلیق عقب، از نوع اکسل صلب بوده که با بهرهمندی از فنرهای پیچشی، بازوهای حمایت پائینی و دامپرهای تلسکوپی، سواری نرمی را برای راننده و سرنشینان به ارمغان میآورد.
در ابتدای قرارگیری پشت فرمان ایمپالا، ابعاد بزرگ آن، برایم قدری استرس ایجاد میکند. اما خیلی زود زوایا و حدود این شورلت بزرگ، دستم میآید. دید اطراف به لطف بدنه لاغر ایمپالا و کروک بودن خودرو عالی است، به علاوه از شیشه پهن جلو میتوان در پوش کشیده زرد رنگ موتور را هم دید. پیشرانه را با چرخاندن سوئیچ از خواب بیدار میکنم. دنده را در حالت درایو قرار داده و با وجود عمر 44 ساله خودرو، جعبه دنده و پیشرانه به سرعت عکس العمل نشان میدهند.
به هر ترتیب شتابگیری را آغاز میکنیم. بلافاصله دماغه از زمین بلند شده و قسمت عقب خودرو به زمین نزدیک میشود. خودرو در حال افزایش سرعت است و این غرش پیشرانه کاربراتوری آن است که لاین سبقت را برایمان باز میکند. چیزی نگذشته که کیلومتر شمار سرعت 75 کیلومتر را نشان میدهد و فوراً، دنده به دو تعویض می شود و در زمانی کمتر از 9 ثانیه، سرعت 100 کیلومتر را تجربه میکنیم. دنده دوم نیز در سرعت 127 کیلومتر در ساعت به دنده سوم تعویض میشود. حداکثر سرعت این اتومبیل 170 کیلومتر در ساعت است، گرچه بدان سدت نیافتیم.
نکته جالب در خصوص این شورلت کلاسیک این بود که با هر بار تعویض دنده، قسمت عقب خودرو دچار آشفتگی میشد اما به شکلی نبود که موجب از دست رفتن تعادل خودرو گردد. مالک در برههای برای نمایش قابلیتهای آن، اقدام به شتابگیری در پیچی بسیار خلوت کرد که دریفت تحت کنترل این خودروی 44 ساله درشت جثه، کاملاً دور از انتظار بود، اما محقق شد!
